عباس لاجوردی – مستندساز ایرانی – در مستند خود با «وستر گارد» کاریکاتوریست دانمارکی و «تری جونز» کشیش دیوانه آمریکایی گفت‌وگو کرده است.

تصویربرداری در سال گذشته و حدود ۱۰ ماه در کشورهای مختلف از جمله آمریکا، دانمارک و فرانسه انجام شد. در این فیلم کارگردان با «وستر گارد» کاریکاتوریست دانمارکی که به ساحت پیامبر اعظم در آثارش توهین کرده است همچنین «تری جونز» کشیش دیوانه مسیحی که قرآن‌ را به آتش کشید، مصاحبه کرده است‌. او با توجه به حلقه امنیتی که برای این افراد از سوی صهیونیست ایجاد شده بود، توانست با آن‌ها مصاحبه کند.

خواندن این گفت‌و‌گوی با عباس لاجوردی خالی از لطف نیست:

* چه زمانی طرح ساخت این فیلم به ذهن شما رسید و چگونه ساخته شد؟

اوایل سال گذشته طرح ساخت فیلم را ارائه دادم‌ و با آقای شمقدری مطرح کردیم. ایشان تاکید داشتند بحث آزادی و تضادی که در دنیا وجود دارد در این مستند مطرح شود. خواست خدا بود که‌ کار به ما محول شد. در این فیلم سعی کردیم با استفاده از تصاویر و گفت‌و‌گو‌ها، مستندی کاملا روایی و صرف بسازیم. در دنیا اسم آزادی هست و از آن ‌صحبت می‌شود اما مساوات وجود ندارد. هرچه که به منافع‌شان لطمه نزد، از آن استفاده می‌کنند.

فیلم با نگاه به مخاطب خارجی ساخته شد؛ البته برای بیننده ایرانی هم قابل استفاده و مناسب است‌. زبان فیلم انگلیسی است، زیرنویس است و دوبله نشده است؛ زیرا ما ایرانی‌ها را به ترجمه نادرست متهم کردند. گاها ممکن است بر اثر اشتباه این اتفاق افتاده باشد اما ما برای اینکه نشان دهیم مستند صرف است و هیچ چیزی اضافه یا کم نشده است، فیلم زبان اصلی است و تنها زیرنویس می‌شود.

* از روند تولید کار بفرمایید.

ما ابتدا هماهنگ کردیم تا با کاریکاتوریست دانمارکی «وستر گارد» ملعون گفت‌و‌گو کنیم‌. این کار خیلی سختی بود، پیچیدگی امنیتی وجود داشت اما به فضل خداوند هیچ چیز دیگری را نمی‌توانیم عنوان کنیم. ایشان در شرایط امنیتی بسیار بالایی زندگی می‌کنند؛‌ بادی گاردهای اسرائیلی و دانمارکی دارد و منزلش کاملا محافظت شده است. ما اجازه نداشتیم داخل حیاط فیلم بگیریم‌، شدیدترین تدابیر امنیتی را فراهم کرده بودند. ما در منزل فیلم گرفتیم و سر میز صبحانه کار را گرفتیم.

به گزارش مشرق، حضرت على بن موسى، ملقب به رضا، در سال 148 هجرى قمرى 11 ذیقعده در مدینه به دنیا آمد. پدر آن حضرت امام موسى بن جعفر و مادرش بانویى بزرگوار به نام «نجمه» بود. که او را سمانه و تُکْتَمْ و طاهره نیز می گفتند. بعد از شهادت امام کاظم(ع)، آن حضرت در 35 سالگى عهده دار مسئولیت امامت و حفظ مبانى اسلامى و رهبرى شیعیان شد.

مدت امامت امام هشتم حدود 20 سال بود که می توان آن را به سه بخش جداگانه تقسیم کرد: 10 سال اول امامت آن حضرت که همزمان با دوره زمامدارى هارون بود. 5 سال بعد از آن که مقارن با خلافت امین، فرزند هارون بود. 5 سال آخر امامت آن بزرگوار که مصادف با خلافت مأمون و تسلط او بر قلمرو اسلامى آن روز بود.

امام رضا(ع) در هر یک از این سه دوره، به مقتضاى مسئولیت خطیر امامت، با اوضاع و احوال پیچیده خلافت آن روز که به نام اسلام بر مردم حکومت می شد و با وجود نابسامانى هاى زیادى که از جهات مختلف در زندگى اجتماعى مردم وجود داشت، وظایف متناسب خود را در راه خدمت به اسلام انجام می داد.

سفر امام رضا(ع) به ایران

مأمون که در زمان پدرش از طرف وى والى خراسان بود، بعد از درافتادن با برادرش امین و کشتن او، مرکز خلافت را از بغداد به مرو منتقل کرد.  پس از استقرار حکومت، دو چیز او را واداشت که از امام على بن موسى الرضا(ع)دعوتى مصرانه به عمل آورد تا حضرت را به زور و اکراه هم که شده به مقر حاکمیت خود بکشاند:1ـ خالى بودن دستگاه حکومتى از وجود یک رکن مهم علمى و معنوى،2ـ جلوگیرى از نفوذ چشمگیر مردم آگاه، به ویژه طرفداران آل على(ع).

 

به گزارش فارس، پایگاه خبری مصراوی در مقاله‌ای به بررسی موضع منفعلانه عربستان در خصوص اهانت به نبی مکرم اسلام پرداخته و می‌نویسد: عربستان سعودی در 28 آوریل سال جاری سفیر خود، احمد عبد العزیز قطان را از قاهره فراخواند.

دلیل این امر این بود که مصری‌ها در اعتراض به بازداشت «احمد الجیزاوی» یکی از وکلای این کشور در فرودگاه جده در مقابل سفارت عربستان در قاهره تجمع کردند. رژیم عربستان تجمع کنندگان را متهم کرده بود که به شخص عبدالله بن عبد العزیز آل سعود اهانت کرده‌اند.

سعودی‌ها با این پیام شدیداللحن از مصر خواستند به منظور حفظ روابط بین دو کشور مانع از اهانت به شاه کشورشان شوند. این موضع عربستان ممکن است چنین به ذهن متبادر کند که سیاست خارجه این کشور مقتدر بوده و می تواند با احضار سفیرش از شرافت و شوکت مردم و پادشاه خود در برابر دیگران هرچند یک کشور عربی دوست دفاع کند.

دیپلماسی مستأصل عربستان

اتخاذ چنین موضعی در شرایطی صورت می‌گیرد که مقامات و مردم این کشور با وجود آنکه پرچم سبزشان نام حضرت محمد رسول الله (ص) را بر خود حمل می کند، در برابر فیلم اهانت به ایشان موضع منفعلانه‌ای داشته‌اند. عجیب تر آنکه شش روز بعد از این اتفاق، سعود الفیصل وزیر خارجه عربستان در تماس تلفنی با هیلاری کلینتون، همتای آمریکایی خود به اندک محکومیتی اکتفا کرده و بیشتر در خصوص عکس‌العمل شدید مسلمانان و توبیخ اقدامات خشونت طلبانه‌ای که در حق هیئت های سیاسی این کشور در بلاد اسلامی صورت گرفته با وی صحبت کرده است.

به گزاش موعود  قدیمی ترین تصویر منسوب به حضرت عیسی مسیح علیه السلام و بازآرایی آن

خبرگزاری فارس:در حالی‌که در اوج بی حسی قرار داشتم هم‌چنان در حالت نشسته بر روی زمین باقی ماندم و به نبردی که طی کردم فکر کردم... خجالت کشیدم که چرا برای انجام یک نماز تا پایان آن این‌قدر با خودم جنگیدم.

روزی که مسلمان شدم امام مسجد کتابچه‌ای درباره‌ی چگونگی ادای نماز به من داد.ولی چیزی که برایم عجیب بود، نگرانی دانشجوهای مسلمانی بود که همراه من بودند. همه به شدت اصرار می‌کردندکه: راحت باش! به خودت فشار نیار! بهتره فعلا آرام آرام پیش بری.

پیش خودم گفتم: آیا نماز این‌قدر سخت است؟ولی من نصیحت دانشجوها را فراموش کردم و تصمیم گرفتم نمازهای پنج‌گانه را به زودی شروع کنم.آن شب مدت زیادی را در اتاق خودم بر روی صندلی نشسته بودم و زیر نور کم اتاق حرکت‌های نماز را با خودم مرور می‌کردم و توی ذهنم تکرار می‌کردم. همین‌طور آیات قرآنی که باید می‌خواندم و هم‌چنین دعاها و اذکار واجب نماز را.